Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

maandag 28 december 2015

Wandelverslag 20-12-2015. Boca Manzanilla, Platee, Kortalijn, Djegu.

Beste Wandelaars,

Niemand miste Misje, behalve de afzeggers dan.
Allen waren in opperbeste stemming om op pad te gaan. We namen de route via de geitenpaadjes langs de savanne met zijn wijdse uitzichten en kwamen een onbestemd muurtje tegen. Was het een waterkering? Het zal wel. De rooi moest wederom bijgeknipt worden, de Wabi, ene boom met zijn scherpe doornen hield trouw de wacht, maar daar zaten wij niet op te wachten. Er loert etwas achter gindse tronk.

SHETE BOCA NATIONAAL PARK

Op het kustpad aangekomen, zag je al van verre aan de begroeiing de kustinhammen. We liepen  regelrecht naar Boca Manzanilla voor wat je regelrecht kan noemen. In het struikgewas van de Boca ruiste iets, maar we konden niet vaststellen of het een leguaan was. Omdat we het pad volgden, kwamen we uit aan de kant waar het heel moeilijk is om naar beneden te klauteren. Dan maar op de terugweg, werd er besloten om de goede kant te nemen.
Boca Platee lag er achter verscholen en daar achter Boca Kortalyn en als je nog even doorloopt dan kom je bij Shete bocas Natuurpark. Boca Platee : Wild aan rollende golven zette Platee in het schuim. Hoog klotste het water bij de wanden op en gaf een schitterend aanzicht van het afdruipende water en schuim. Boca Kortalyn een plaatje apart. Ik zag iemand snel opzij springen , want de golven kwamen wel erg ver de inham in. Er was in het weerbericht gewaarschuwd voor een stevige wind en dat konden we merken. Op naar de Manzalinna boca, maar dan wel aan de goede kant erin. Het bord gaf aan dat het verboden was om op schildpadden te jagen en voorts als je een BBQ wil organiseren moet je dat in vijfvoud aanvragen.
Op de terugweg deden we als uitsmijter Boca Djegu ( degen ) aan. Vermoedelijk heeft het zijn naam te danken aan de scherppuntige rotsen die in de boca staan. De onderwater gestolde lava knotten, zichtbaar in de zijwanden, doen vermoeden dat het hier in de beginne wild aan toe is gegaan. Boca Djegu een mysterieuse plek, waar de Druiden en de voorouders van de Indianen wel pap van lusten, zo geheimzinnig is het daar. De pyramide achtige rotsen geven een sfeer dat je elk moment kan verwachten dat er een farao met zijn Cleopatra aankomt. Een van de wandelaars was al aardig op weg om high te worden, hij wist met veel energie de terrassen te beklimmen en van bovenaf de boel gade te slaan.
 De vier bocas zijn net als de vier sopranen van Andre, ze hebben allemaal een ander geluid. Terwijl de sopranen de hoge C halen, gaat de kustinham geen zee te hoog. De woeste golven beukten de kust en kwamen met hun schuimkoppen de bocas binnenrollen.
Een footprint in het zand is gauw gemaakt en nog sneller gewist door zo'n aanrollende golf.
De weg terug liep langs de TV- mast. Hier en daar was het vuil nog niet opgeruimd. De auto met de lekke band stond nog langs de kant van de weg. De dames hadden blijkbaar al een lift gekregen.
Bij onze autos aangekomen konden we konstateren dat we meer geluk hadden gehad dan de vorige keer. Alle ruiten waren heel.
Een prachtige wandeling van 2 uur en 15 minuten zat er op. We kunnen er straks dushi van dromen.
Ik wens U heel fijne Kerstdagen.
Met een vrolijke wandelgroet,
Groetend, G.K. (verslag)

Wandelverslag Jan Thiel kustpad en open lucht museum. 27 dec. 2015

Beste Wandelaars,

Langs de kust. Uitzicht op zee. Het pad over de koraal vlakte  en je moet uitkijken, dat je geen natte voeten krijgt. Gelukkig stond het water niet al te hoog. We hebben andere tijden gekend , toen de mannelijke wandelaars nog hun elegantie konden botvieren door het zwakke geslacht voor natte voeten te behoeden. Waarschijnlijk zijn hierdoor de moderne indianen geraakt door deze hoffelijkheid en wisten dit in een toepasselijke vis uit te drukken, want veelkleurige vissen krijgen nooit natte voeten. De indianen die er alles vanaf weten hebben dit in een muurrotsschildering tot uiting gebracht, een vis in alle kleuren van de regenboog. Voor degenen die deze kunstexpressie gemist hebben, is er een herhaling van de tocht langs dit kunstwerk pas volgend jaar.
Wij klauterden en klommen verder rots op en af langs lieflijke paden, todat we bij het Paashazen pad kwamen. Hier moest enig beraad worden gehouden, daar dit niet ongevaarlijke pad mogelijk niet ieders meug is. De alternatieve route was voorhanden. De meesten besloten toch om het rulle pad langs de woeste zee- afgronden te nemen. Menig fotoalbum zal verrijkt zijn met de diverse hachelijke situaties.



Bij het wederom hergroeperen werd meteen op plan B overgegaan. De route liep nu over het pad, dat naar Bon Futuro leidt en na 100 meter werd een zijpad naar boven genomen om ons langs het Open Lucht Museum te brengen. Het antiek lag verspreid maar de paden liepen zodanig dat we er met volle teugen van konden genieten.
Het uitzicht op het eilandje vlakbij met een negental flamingos en in de verte een grote groep van deze langpotige vogels was superb. Een eenzame Warawara vloog nieuwsgierig over ons heen. Wij vervolgden onze weg langs de electrapalen. Het zoemen was bepaald niet van de bijen, want we hoorden het alleen maar langs dit pad.
Na de ingang van de lagune gingen we het mooie padenpad op. Af en toe had je een verschrikkelijk mooi uitzicht over de lagune met op de achtergrond de witte silhouetten van het Seminarium. Ook Bottelier deed een duit in het zakje met zijn wanstaltige bouwsels op de top van de heuvel. 
Na de eeuwenoude Cadushis, Verfhoetbomen en Zadelbomen bewonderd te hebben, was het een steil heuveltje die ons naar adam zag happen. Achter Cho-go-go kwamen we uit en we wandelden rond het resort langs de Bonchi Indian naar onze autos die geduldig stonden te wachten. Twee uur en een kwartier waren we onderweg geweest en hadden genoten van de prachtige oude bomen paden met zijn magnifieke uitzichten langs kust en lagune Jan Thiel.



Voor de volgende week ,de eerste wandeling in het nieuwe jaar, zal ik het groot wandelboek er even op na slaan, daar het moeilijk zal worden om een betere te bedenken. Mogelijk wordt het tijd om de krabben in het bos te bezoeken, voordat ze onder water komen te staan.
Veel heil en zegen in het nieuwe jaar!
Groetend, G.K. (Verslag)